Με Ascari KZ1-R & Radical SR3 στο Race Resort Ascari
... θα γινόμουν μέλος του Race Resort Ascari και κάθε τόσο θα πήγαινα εκεί για να ξεφαντώσω. Στο τιμόνι ενός Ascari KZ1, παρακαλώ!
ΚΕΙΜΕΝΟ: ΑΚΗΣ ΤΕΜΠΕΡΙΔΗΣ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΘΑΝΟΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ
ΤΙ ΕΙΝΑΙ το Race Resort Ascari; Μια από τις ομορφότερες πίστες του κόσμου! Φτιάχτηκε πριν από δύο χρόνια στη Ρόντα της Ανδαλουσίας, όμως ελάχιστοι τη γνωρίζουν, και ξέρετε γιατί; Επειδή εκεί δεν έγινε ούτε θα γίνει ποτέ αγώνας οποιουδήποτε είδους. Το Ascari, βλέπετε, δεν είναι ένα ακόμη αυτοκινητοδρόμιο, αλλά ένα μηχανοκίνητο θέρετρο (εξού και το όνομά του)· ένας επίγειος παράδεισος αφιερωμένος εξαιρετικά στους ερασιτέχνες λάτρεις της οδήγησης. Την ιδέα και το χρήμα για την κατασκευή της έβαλε ο Κλάας Ζβαρτ, ένας Ολλανδός επιχειρηματίας από το χώρο του πετρελαίου και φανατικός των αγώνων. Ο ίδιος ιδρώνει τη φόρμα του τα τελευταία 15 χρόνια σε διάφορους τύπους αγώνων πίστας, από Ferrari Challenge μέχρι «24 Ώρες» του Λε Μαν. Μάλιστα, έχει κερδίσει και το πρωτάθλημα Euroboss για τζέντλεμαν οδηγούς με παλιά μονοθέσια F1. «Πρέπει να τον γνωρίσουμε τον τύπο και να πάμε σ’ αυτό το παλάτι που έχει φτιάξει» έλεγε με περίσσιο ενθουσιασμό ο Στράτης Χατζηπαναγιώτου, όταν επέστρεψε από τη γνωριμία της BMW M6 η οποία έγινε στο Ascari. Αυτό που δε γνωρίζαμε είναι ότι ο Ζβαρτ κατασκευάζει και αυτοκίνητα στο Μπάνμπουρι της Μεγάλης Βρετανίας. Όχι ό,τι κι ό,τι, αλλά ένα supercar για λίγους, το Ascari KZ1. «KZ» σημαίνει «Klaas Zwart», αν δεν καταλάβατε. Πρόκειται για ένα διθέσιο κουπέ με μονοκόκ πλαίσιο εξ ολοκλήρου από ανθρακονήματα, κινητήρα βασισμένο στο V8 της BMW M5 και κόστος 235.000 λίρες Αγγλίας προ φόρων. Ελάχιστα έχουν κατασκευαστεί μέχρι σήμερα από τα συνολικά 50 που στοχεύει να φτιάξει ο Ζβαρτ. Στην αγωνιστική του μορφή, το αυτοκίνητο τρέχει φέτος στο ισπανικό πρωτάθλημα GT και έχει τερματίσει στο βάθρο. Με οδηγό -ποιον άλλον;- τον ίδιο το δημιουργό του.
Όπως καταλαβαίνετε, έχοντας ακούσει τα παραπάνω, δε χρειάστηκε και πολύ να έρθουμε σε επαφή με τους ανθρώπους του Ολλανδού επιχειρηματία για να οδηγήσουμε το αυτοκίνητό του μέσα στην ομώνυμη πίστα του. Πάμε Ascari λοιπόν, για να οδηγήσουμε Ascari!
Benvenidos al paraiso!
Καλωσήρθατε στον παράδεισο, τον οδηγικό παράδεισο. Έπειτα από μια όμορφη βραδιά στη Ρόντα, η οποία εκείνες τις μέρες του Σεπτέμβρη είχε φορέσει τα γιορτινά της για τη Feria de Pedro Romero 2005 (το ετήσιο πανηγύρι της περιοχής), να ’μαστε στην είσοδο του Ascari Resort, 10 χλμ. έξω από την ιστορική πόλη της Ανδαλουσίας, με την πιο παλιά αρένα ταυρομαχίας στην Ισπανία. Η καρδιά μας ήδη χτυπά πιο δυνατά, όπως κάθε φορά που μπαίνουμε σε ανάλογο περιβάλλον. Στα πάντοκ μας υποδέχεται η Υπεύθυνη Μάρκετινγκ του Ascari και αναλαμβάνει να μας ξεναγήσει. Το κεντρικό κτίριο υποδοχής είναι χτισμένο σε παραδοσιακό, ανδαλουσιανό στιλ. Εκεί βρίσκεται το εστιατόριο και ακριβώς απ’ έξω η πισίνα, πνιγμένη στους κοκοφοίνικες. Ανάμεσά τους διακρίνεται η πίστα, μια πεντακάθαρη λωρίδα ασφάλτου που ακολουθεί το ανάγλυφο των λόφων, με γκαζόν εκατέρωθεν, προστατευτικά λάστιχα καλυμμένα με καραβόπανο και κατάλευκα κερμπ. Διαφημιστικές πινακίδες δεν υπάρχουν πουθενά ούτε τσιμέντο ή σίδερο. Τα κιγκλιδώματα στα πιτ είναι φτιαγμένα από ξύλο! Σε λιγότερο από δύο χρόνια θα είναι έτοιμο και το ξενοδοχείο. Είκοσι μπανγκαλόου πολυτελείας με πισίνα το καθένα και ειδικές τιμές για τα μέλη. Μιλάμε για ΤΗ χλιδή!
― Θέλουμε να ζήσουμε για πάντα εδώ! Στράτη, είχες δίκιο...
Μόνο που πρέπει να πουλήσεις το σπίτι σου για να γίνεις μέλος στο Ascari. Η συνδρομή, βλέπετε, κοστίζει 150.000 ευρώ. Μ’ αυτό το ποσό παίρνεις ένα μικρό ποσοστό στην εταιρεία και μπορείς να χρησιμοποιείς την πίστα 52 ημέρες το χρόνο για τριάντα ολόκληρα χρόνια. Ο χώρος απευθύνεται σε λίγους, όπως καταλαβαίνετε. Πολύ πλούσιους και πολύ αφιερωμένους στα γκάζια... «Μέχρι στιγμής έχουμε 22 μέλη» μας λέει η Βίκυ. Και αρκούν αυτά για να δικαιολογήσουν μια τέτοια επένδυση; «Στόχος μας είναι να φτάσουμε τα 500 μέλη. Βέβαια, όταν δεν έχουμε track day, γίνεται εταιρική χρήση της πίστας. Δοκιμές, εκδηλώσεις προβολής, παρουσιάσεις νέων μοντέλων κτλ».
Χμ, μήπως θα έπρεπε να πιάσουμε δουλειά εδώ, ως κηπουροί έστω; Παρεμπιπτόντως, πενήντα άτομα εργάζονται στην πίστα, από σεκιουριτάδες και σερβιτόροι μέχρι μηχανικοί και εκπαιδευτές της Race Academy. Το Ascari διαθέτει ένα στόλο σπορ και αγωνιστικών αυτοκινήτων, από Lotus Elise και BMW Compact μέχρι πρωτότυπα της Radical και Benetton F1 του ’96. Αυτά χρησιμοποιούνται σε μονοήμερα προγράμματα οδήγησης για κάθε γούστο, τα οποία απευθύνονται και σ’ εμάς τους κοινούς πτωχούς. Ανάμεσά τους υπάρχει ένα και μοναδικό KZ1-R, η road racer έκδοση του Ascari που ήδη μας περιμένει στα πιτ για να τη δοκιμάσουμε...
British racing thing!
Το KZ1-R είναι ένα όμορφο αυτοκίνητο, καλοφτιαγμένο μέσα κι έξω. Φαρδύ, χαμηλό, με κλασικές καμπύλες χωρίς φουτουριστικές παρεκτροπές. Ένα αθάνατο, ιδιαίτερα βρετανικό σχέδιο, δηλαδή. Η Βίκυ, για πολλοστή φορά μας υπενθυμίζει ότι το εσωτερικό δεν έχει καμία σχέση με το απλό KZ1. Πράγματι, η έκδοση R -που είναι ό,τι η GT3 σε σχέση με μια απλή 911- δε διαθέτει δερμάτινες επενδύσεις, αλλά και πάλι κούκλα είναι. Μιλάμε για ένα εξόχως «πολεμικό» κόκπιτ για δύο, πνιγμένο στα ανθρακονήματα. Οι μεταλλικοί διακόπτες, τα αγωνιστικά καθίσματα της Recaro με ζώνες πέντε σημείων και η μικροσκοπική οθόνη LCD πολλαπλών ενδείξεων πίσω από το τιμόνι -αντί των κλασικών οργάνων- ταιριάζουν γάντι με το συγκεκριμένο περιβάλλον.
Οι μηχανικοί ζεσταίνουν τον κινητήρα και ο κ. Τζέφρι Φίνλεϊ, ο συμπαθέστατος διευθυντής του resort και Νο 1 μέλος του Ascari Club αναλαμβάνει να μας μυήσει στα μυστικά της πίστας. Ύστερα από δύο γρήγορους γύρους, έρχεται η σειρά μας. Η καρδιά χτυπά δυνατά, γιατί το αυτοκίνητο φαίνεται πολύ δυνατό, ενώ η πίστα με τις 26 στροφές είναι μεν συναρπαστική, δύσκολη δε. «Προσοχή, γιατί τα φρένα και τα P Zero Rosso είναι κουρασμένα» είναι η τελευταία συμβουλή του οικοδεσπότη μας πριν καθίσω στο αριστερό μπάκετ.
«Πόσους γύρους έχουμε στη διάθεσή μας;» ρωτώ πριν στρέψω το αλουμινένιο κλειδί. «Όσους θέλετε. Η πίστα είναι δική σας».
Μπράβο φιλοξενία!
Ο Θάνος έχει ήδη ακροβολιστεί σε κάποια στροφή, οπότε πατώ αποφασιστικά το σκληρό συμπλέκτη, βάζω 1η στο χειροκίνητο 6άρι -που δείχνει να έχει δουλέψει υπερωρίες- και ξεκινώ, με το βλέμμα στο γραμμικό LCD στροφόμετρο. Το πουκάμισο έχει ήδη μουσκέψει, καθώς το R στερείται κλιματισμού. Οι πρώτοι γύροι είναι αναγνωριστικοί, σε ρυθμούς... κότας. Πόσοι χρειάζονται, άραγε, για να απομνημονεύσεις αυτήν την ειδική διαδρομή των 5,5 χλμ.;
Το KZ1-R, ευτυχώς, εμπνέει εμπιστοσύνη. Το τιμόνι είναι αντρικό μεν (βαρύ!), ακριβές δε και επαρκώς γρήγορο, με μόνο 2,2 στροφές απ’ άκρη σ’ άκρη. Από την άλλη, παρά την 100% αγωνιστική ανάρτηση που δεν του επιτρέπει να γείρει ούτε κατά ένα δέκατο της μοίρας, δε σε τρομάζει. Αν πιέσεις, αντιδρά υποστροφικά, καθώς η ουρά κολλάει σαν βδέλλα στην άσφαλτο. Ναι, ναι, ακόμη και σε έξοδο στροφής με 2η και το V8 στον κόφτη! Προσοχή όμως, γιατί, αν φρενάρεις και στρίψεις, τότε... ετοιμάσου για παρατεταμένα παντιλίκια, κάτι που δε συνάδει προς τη φύση της κατασκευής. Με τη βαριά «κινητηρούκλα» από τη Βαυαρία στην πλάτη σου, τέτοιες συμπεριφορές συνιστούν ανωμαλία, τελεία και παύλα. ¶ρα, o έλεγχος από το racing τιμόνι της Sparco πρέπει να είναι αστραπιαίος και δεόντως... χειρουργικός σε ακρίβεια. Βέβαια, οι μηχανικοί του Ζβαρτ έχουν προνοήσει: ο ρυθμιστής κατανομής της πίεσης των φρένων στην κάρμπον κονσόλα υπάρχει ακριβώς γι’ αυτό: στρέφοντάς τον λίγο αριστερά, η ισχύς μοιράζεται καλύτερα, και έτσι μπορείς να φρενάρεις άφοβα μέχρι βαθιά μέσα στη στροφή.
Έχοντας λύσει το συγκεκριμένο πρόβλημα, μπορείς να ξεθαρρέψεις και να κρατάς κάθε σχέση μέχρι τις 7.200+ στροφές. Κι εκεί όπου στο τέλος της ευθείας προσπαθείς να εντοπίσεις το ιδανικό σημείο φρεναρίσματος, σχεδόν πάντα πέφτεις έξω και φρενάρεις αρκετά πιο νωρίς. Βλέπετε, το ένστικτο της επιβίωσης αντιδρά, αφού το μεσαίο πεντάλ θέλει κλοτσιά για να ξυπνήσει τους δίσκους της AP Racing. Από την άλλη, ο κουρασμένος επιλογέας ταχυτήτων σου αποσπά την προσοχή, αφού οι αστοχίες δε λείπουν, ειδικά από 2η σε 3η. Tο μόνο που δε σε απασχολεί είναι οι στροφές του V8. Η απόκρισή του είναι ακαριαία από χαμηλά και το τράβηγμα ατελείωτο σε όλο το φάσμα. Ακόμη και με -κατά λάθος- έξοδο με «μία επάνω», η επιτάχυνση είναι εξασφαλισμένη. Βέβαια, θα θέλαμε ένα προοδευτικό ξέσπασμα ισχύος ψηλά, στοιχείο που θα πρόσθετε χαρακτήρα σε αυτήν την καθ’ όλα αγωνιστική κατασκευή. Πάντως, σε κάθε περίπτωση, εκεί στο Μπάνμπουρι έχουν κάνει δουλειά. Τώρα, για το κατά πόσο το KZ1 είναι ταχύτερο από Enzo στην πίστα (κατά τα λεγόμενα του κ. Φίνλεϊ) θα διατηρήσουμε τις επιφυλάξεις μας. Το σίγουρο είναι ότι το στήσιμό του χρειάζεται μια τετράδα ελαστικά σλικ για να δέσει με το περιβάλλον της ανδαλουσιανής πίστας...
Το παιχνίδι σοβαρεύει...
Στην πίστα υπάρχουν δύο Radical, βρετανικά σπορ πρωτότυπα που ο ειδικός Τύπος της γηραιάς Αλβιόνος έχει χαρακτηρίσει «απόλυτα εργαλεία για track day». Στην έκδοση SR3 φορούν κινητήρα από Hayabusa 1.300 ή 1.500 κ.εκ., πειραγμένο βέβαια, με 204 και 250 ίππους, αντίστοιχα. Κοστίζουν ελάχιστα για αγωνιστικές μηχανές (από 25.000 λίρες) και προσφέρουν επιδόσεις κοντά σε F3. Ένα ανήκει στον κ. Φίνλεϊ και ένα στον κ. Γκουαρνιέρι, τον αντιπρόσωπο της BMW στη νότια Ισπανία και ένα από τα εκλεκτά μέλη του Ascari. Ευτυχισμένοι άνθρωποι... Ο δεύτερος, αφού γνωριζόμαστε, ρίχνει την ιδέα να καθίσω δίπλα του. Ύστερα από δύο αρκετά γρήγορους γύρους κρατημένος με τα δύο χέρια από το roll bar, δε σκέφτομαι τίποτε άλλο παρά να πηδήξω στην αριστερή «μπανιέρα» και να το κλέψω. Στα πιτ, ο Φίνλεϊ με βλέπει και σαν να διαβάζει τις δόλιες σκέψεις μου: «Θέλεις να οδηγήσεις Radical»; Μα το συζητάμε; «Ας γευματίσουν πρώτα οι άνθρωποι και μετά...» πετιέται η Βίκυ. Δεν μπορούμε να της χαλάσουμε το χατίρι, ως καλή οικοδέσποινα που είναι. Πρώτα ο σολομός, λοιπόν, και μετά το «επιδόρπιο» στην πίστα...
Όσο δοκιμάζουμε τη nouvelle cuisine του Ascari, στην πίστα γυρίζουν κάτι απίθανοι παππούδες με παλιές Norton και BMW μηχανές. Ο ένας έτρεχε σε GP... Στην πισίνα λιάζεται μια μαυρισμένη σαραντάρα -μέλος κι αυτή- λίγο πριν φορέσει τη φόρμα για να μπει στο δικό της Radical. Αυτή είναι ζωή, είπαμε! Στα επόμενα 20΄, ο Φίνλεϊ έχει βγάλει από την πίστα τα σούπερ-ΚΑΠΗ, έχει φορέσει τη φόρμα και με προσκαλεί να μπούμε μαζί με τα Radical στην πίστα. Το «δικό μου», το μπεζ, ανήκει στην Ακαδημία της Ascari, αλλά είναι σαν να μην έχει πατήσει ποτέ στο δρόμο. Βυθίζομαι σαν αίλουρος στο αριστερό κάθισμα, βρίσκω τα πεντάλ, πιάνω το τιμόνι, ο μηχανικός γυρίζει το kill switch και το διακόπτη καυσίμου, πιέζω το μπουτόν της μίζας, πρώτη από το σειριακό, βρουμ βρουμ βρουμ, αργά στα πιτ και φύγαμε! Το κίτρινο pace car μπροστά αρχίζει να ανεβάζει ρυθμό, αλλά από το δεύτερο, τρίτο γύρο θέλω κι άλλο, γιατί το Radical είναι αυτό που λέμε καρτ σε πραγματικές διαστάσεις: τιμόνι ξυράφι, κινητήρας με χαρακτήρα, δύναμη και άκουσμα... γνωστό, αλλά στο πιο άγριο, φρενάρες και, φυσικά, λάστιχα σλικ. Τα οποία με το που ζεσταίνονται αρχίζει τρελό παιχνίδι σε ρυθμούς απλησίαστους για ένα GT δρόμου, όπως το ΚΖ1. Σημειωτέον ότι, ενώ εκείνο γυρίζει στο 2:30΄΄ μέσα στην Ascari, το Radical γυρίζει στο 2:12΄΄., Στα χέρια του Φίνλεϊ μάλιστα, ο οποίος, όταν ζεσταίνεται και βλέπει ότι είμαι ακόμη κολλημένος πίσω του, κάνει μία και... εξαφανίζεται. Εντάξει, γνωρίζω ότι το δικό του έχει 50 άλογα παραπάνω, αλλά δεν μπορώ να χωνέψω το ντρόπιασμα. Μένοντας πλέον χωρίς πλοηγό, αρχίζω να πιέζω όσο ποτέ πριν. Πάνω απ’ τα κερμπ, με τα Dunlop να στριγκλίζουν στις κλειστές στροφές, με φρεναρίσματα κάποια μέτρα μετά, με ξαφνικά χτυποκάρδια σε κάτι γρήγορες δεξιές χωρίς ορατότητα, όπου γλίστρησε η ουρά στα φρένα (ουφ...). Σιγά σιγά καταλαβαίνω τι σημαίνει Ascari σαν πίστα πλέον, αρχίζω να ψυλλιάζομαι πόσο ψηλότερα από τα δικά μου είναι ακόμη τα όρια του Radical και πόσο απελπιστικά αργός είμαι απέναντι σε έναν πενηντάρη τζέντλεμαν οδηγό εδώ μέσα, γαμώτο! Καταλαβαίνω, όμως, ότι η φόρμα έχει ιδρώσει, ότι η συγκέντρωσή μου δεν είναι επαρκής, ότι αρκετά έχουμε λιώσει σήμερα για μουσαφίρηδες σε τούτο το ανδαλουσιανό παλάτι, οπότε let’s pit stop! Τέλος για σήμερα. Ώρα να πάμε για την πρώτη μας ταυρομαχία στη Ρόντα, έτσι για να κλείσουμε ένα αξέχαστο διήμερο. Εξάλλου, απ’ ό,τι φαίνεται, μας έχουν συμπαθήσει στο Ascari, οπότε θα ξανάρθουμε. Για να οδηγήσουμε F1, γιατί όχι; Παρέα με τα άλλα τα παιδιά του περιοδικού, ίσως και με λίγους καλούς αναγνώστες. Τι λέτε, κ. Στράτη; Μακάρι να γινόταν στα Μέγαρα κάτι τέτοιο, αλλά δυστυχώς ουδεμία σχέση δεν έχουμε με πετρέλαια. Ή μήπως γίνεται; Εσείς κ. Κώστα Καββαθά, τι λέτε;_ Α. Τ.
ΒΟΧ ΜΕ ΧΑΡΤΗ ΠΙΣΤΑΣ & ΜΙΚΡΕΣ ΦΩΤΟ
Ένας γύρος-σπαζοκεφαλιά!
Η χάραξη της Ascari θυμίζει ανοιχτό δρόμο, ενώ κατά τόπους έχει στοιχεία από γνωστά σιρκουί γκραν πρι, όπως το Μπραντς Χατς. Έχει εντελώς δικό της χαρακτήρα και σίγουρα σχεδιάστηκε όχι για αγώνες (τα gravel θα ήταν ανεπαρκή σε κάποιες στροφές), αλλά για να απολαμβάνεις οδήγηση όλη μέρα χωρίς να βαριέσαι ποτέ!
Μετά την έξοδο από τα πιτ, ανηφορίζεις και βουτάς σε μια κατηφορική αριστερή που ακολουθείται από μια δεύτερη αριστερή, μια ευθεία και ένα ανοιχτό S που θέλει ανοιχτή γραμμή εισόδου. Από εκεί φτάνεις σε μια γρήγορη δεξιά χωρίς ορατότητα της εξόδου, η οποία καταλήγει με φρένα σε μια πολύ δεξιά μέσα στα δέντρα. «Ουάου» φωνάζεις από μέσα σου, στην επόμενη αριστερή των 180 μοιρών που έχει κλίση οβάλ πίστας. Ακολουθεί δεξί «σπάσιμο» και μετά πάλι αριστερή στροφή, πολύ γρήγορη, πριν από τη μικρή ευθεία που βουτάει στα φρένα για την κλειστή αριστερή που οδηγεί στη μεγάλη ευθεία της πίστας. Εδώ μεσολαβούν δύο πολύ γρήγορες δεξιές, με τη δεύτερη να είναι τέρμα γκάζι. Το Radical διακοσάριζε εκεί! Ακολουθεί ένα αργό, περιπετειώδες κομμάτι με μια δύσκολη δεξιά -όπου μπαίνεις φρενάροντας- η οποία ακολουθείται από ένα γρήγορο S, που μάλλον επίτηδες δείχνει πιο αργό, έτσι όπως έχουν φτιαχτεί τα κερμπ. Ακολουθεί μια κατηφορική αριστερή στροφή, ακόμη ένα ανηφορικό S και μετά τη flat out δεξιά να ’μαστε στην «Παραμπόλικα», μια υπέροχη, παρατεταμένη αριστερή με έντονο κάμπερ, την οποία εάν πάρεις καλά, νιώθεις θετικά φορτία g στα οπίσθιά σου! Μετά την παραπλανητική αριστερή -που μοιάζει πιο αργή απ’ ό,τι είναι- μπαίνεις στο τελευταίο κομμάτι με δύο παρατεταμένες δεξιές στροφές με φόντο τους κοκοφοίνικες, οι οποίες οδηγούν στην ευθεία των πιτ και στα φρένα για το πρώτο δεξί-αριστερό S. Ουφ...
Η ΠΙΣΤΑ
Μήκος: 5.425 μ.
Ευθείες: 3.133 μ.
Στροφές: 2.293 μ.
Track 1: 2.592 μ.
Track 2: 1.341 μ.
Track 3: 1.527 μ.
Πλάτος: 12,2 μ.
Μέγιστη ευθεία: 470 μ.
Αριθμός στροφών: 26 (13 αριστερές)
Μικρότερη ακτίνα: 7 μ.
Μέγιστη ακτίνα: 899 μ.
Μέγιστη κλίση: 10,5% ανηφόρα, 11,5% κατηφόρα
Μέγιστο κάμπερ: 17,6%
Ρεκόρ πίστας: 1:53΄΄ (Benetton F1/Κλάας Ζβαρτ)
Η ΑΚΑΔΗΜΙΑ
H Ascari Race Academy περιλαμβάνει μια σειρά συναρπαστικών προγραμμάτων για όλα τα γούστα με μπόλικους γύρους στην πίστα, διαρκή ενημέρωση από τους εκπαιδευτές και την απαραίτητη dolce vita στα διαλείμματα για τους συμμετέχοντες και τις παρέες τους. Πισίνα, «πάστα» και πίστα!
1. Experience day
Διάρκεια: 1 ημέρα, 10:00-18:30
Πρόγραμμα: Πρωινό στο Club House, BMW Compact: 3 γύροι demo+ 4 γύροι οδήγηση (πίστα Academy). ΒΜW Compact: 2 γύροι demo + 12 γύροι οδήγηση (Track 1+3). Γεύμα στο Club House. Lotus Elise: 2x4 γύροι (μεγάλη πίστα) με pace car + 4 γύροι σόλο. Radical SR3, 2 γύροι demo (μεγάλη πίστα) + 2 γύροι με το δάσκαλο + 8 γύροι σόλο, προσωπικό debriefing με δάσκαλο, ποτά και σνακ στο Club House.
Κόστος: 1.980 ευρώ (+ΦΠΑ 16%)
2. Advanced experience day
Διάρκεια: 1 ημέρα, 10:00-18:30
Πρόγραμμα: Πρωινό. Lotus Elise: 3x4 γύροι με pace car (πίστα 1+3). Radical SR3: 2 γύροι με δάσκαλο δίπλα (πίστα 1+3) + 2x3 γύροι solo, γεύμα. Radical SR3: 2 γύροι με δάσκαλο δίπλα (μεγάλη πίστα), 2x4 γύροι solo. Formula Reynard: ενημέρωση, 3 γύροι με pace car (μεγάλη πίστα), τεχνική ενημέρωση, 4 γύροι solo, προσωπικό debriefing με δάσκαλο, ποτά και σνακ.
Κόστος: 2.450 ευρώ (+ΦΠΑ 16%)
3. Race driver day
Διάρκεια: 1 ημέρα, 9:00-18:30
Πρόγραμμα: Πρωινό. BMW Compact: 2 γύροι demo (πίστα 2) + 2x4 γύροι με δάσκαλο δίπλα. Lotus Elise: 3 γύροι με pace car (πίστα 1) + 4 γρήγοροι γύροι με pace car. Γεύμα. Radical SR3: 2 γύροι demo (πίστα 1) + 2x3 γύροι με δάσκαλο δίπλα. Radical SR3 γρήγοροι γύροι demo (συνοδήγηση-πίστα 3), κοκτέιλ και τάπας, δίπλωμα συμμετοχής.
Κόστος: 1.195 ευρώ (+ΦΠΑ 16%)
4. F1 driver day
Διάρκεια: 1 ημέρα, 9:00-18:30
Πρόγραμμα: Πρωινό και ενημέρωση ασφαλείας. BMW Compact: (πίστα Academy) 3 γύροι demo + 2x4 γύροι οδήγηση με δάσκαλο δίπλα. Lotus Elise: 3 γύροι με pace car + τεχνική ενημέρωση + 2x4 γρήγοροι γύροι, γεύμα στο Club House. Lotus Elise: 3 γύροι με pace car + τεχνική ενημέρωση + 2x4 γύροι solo. Formula Reynard: 3 γύροι με pace car + τεχνική ενημέρωση + 2x3 γύροι solo. F1 Benetton (16:30, πίστα Academy): 5 γύροι solo (!), τεχνική ενημέρωση, ποτά και σνακ.
Κόστος: 3.250 ευρώ (+ΦΠΑ 16%)
Aυτοκίνητα
Lotus Elise: 1.796 κ.εκ., 122 ίπποι, 897 κιλά
BMW 325 Compact: 2.492 κ.εκ., 200 ίπποι, 1.100 κιλά
Radical SR3: 1.300 κ.εκ. (Suzuki GSX1300R), 204 ίπποι, 500 κιλά
Formula Reynard: 3λιτρος V6, 270 ίπποι, 620 κιλά
Ascari KZ1-R: 5λιτρος V8 (ΒΜW M5), 520 ίπποι, 1.250 κιλά
Benetton F1: 4λιτρος V10, 750 ίπποι, 540 κιλά
ΠΩΣ ΘΑ ΤΟ ΒΡΕΙΤΕ
Race Resort Ascari, Apdo. 522, Ronda - Spain. Τηλ.: +3495.2187.171, www.ascari.net
Από Σεβίλη: 137 χλμ. Ακολουθήστε πινακίδες Α-4/Ε-5, πάρτε τον Ν-IV για Utrera, Ronda. Από Ronda ακολουθήστε πινακίδες για Campillos-Cuevas de Becero. Στα 10 χλμ. θα βρείτε πινακίδα Ascari και ξύλινη πύλη δεξιά.
Από Μάλαγα: 128 χλμ. Ακολουθήστε Ν340 και Α7/Ε-15 στα 15 χλμ., με κατεύθυνση Marbella/Algeciras (αυτοκινητόδρομος). Έξοδος 172 για Ronda, Α-376 για 47 χλμ. με κατεύθυνση Sevilla μέχρι τους σηματοδότες. Α-367 για Campillos - Cuevas de Becerro. Στα 10 χλμ. πινακίδα Ascari.
ΒΟΧ (Radical με ανοιχτό καπό από πίσω)
Τι είναι το Radical;
Μια 100% αγωνιστική κατασκευή χαμηλού κόστους, με τη χρησιμοποίηση πανίσχυρων κινητήρων μοτοσικλέτας Την ιδέα είχαν το 1996 οι Βρετανοί Νικ Χάιντ και Φιλ ¶μποτ, και από τότε μέχρι σήμερα από το εργοστάσιό τους στο Πιτερμπόρο έχουν πουληθεί περισσότερα από 300 Radical σε όλο τον κόσμο. Στην έκδοση SR3 που οδηγήσαμε, ο 4κύλινδρος κινητήρας της Suzuki GSX1300R έχει εξελιχτεί από τη Powertec για να αποδίδει 204 ίππους (από 175 εργοστασιακούς). Υπάρχουν εκδόσεις 1.500 κ.εκ. (230-252 ίπποι) και η ακριβότερη SR4 με κινητήρα V8 των 2,6 λίτρων (ουσιαστικά, δύο 4κύλινδρα μπλοκ Suzuki) με ισχύ 360 ίππους. Το κιβώτιο είναι το στάνταρντ σειριακό 6άρι της μοτοσικλέτας, αλλά με αγωνιστικό συμπλέκτη. Το διαφορικό είναι περιορισμένης ολίσθησης. Το πλαίσιο είναι ατσάλινο χωροδικτύωμα με πάνελ αλουμινίου, πάνω στο οποίο προσαρμόζονται τα αφαιρούμενα καλύμματα του αμαξώματος από fiberglass. Οι αεραγωγοί του κινητήρα, ο διαχύτης και το ταμπλό είναι από ανθρακονήματα/κέβλαρ. Το βάρος είναι στα 490-510 κιλά ανάλογα με την έκδοση, συν 54 λίτρα καυσίμου. Οι αναρτήσεις είναι διπλά ψαλίδια με αντιστρεπτικές ράβδους -πατέντα της Nik- και ρυθμιζόμενα αμορτισέρ. Στα φρένα βρίσκουμε αεριζόμενους δίσκους 260 χλστ. με τετραέμβολες δαγκάνες, εμπρός-πίσω. To Radical SR3 διατίθεται στάνταρντ με δύο καθίσματα με ζώνες 6 σημείων, αγωνιστικό πίνακα οργάνων και αφαιρούμενο τιμόνι. Έξτρα είναι τα φώτα για χρήση δρόμου. Για περισσότερες πληροφορίες στο www.radicalextremesportscars.com
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 9 Σεπτεμβρίου 2005
ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ: Ascari KZ1-R, Radical SR3
ΟΔΗΓΟΣ: ¶κης Τεμπερίδης
ΔΙΑΔΡΟΜΗ: Race Resort Ascari
ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ: «Όσα θέλετε»!
ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
ASCARI KZ1-R
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
ΚYΛINΔPOI 8 σε διάταξη V
ΚYBIΣMOΣ 4.941 κ.εκ.
ΤOΠOΘETHΣH Στο κέντρο
ΜEΓ. IΣXYΣ 520 ίπποι/7.000 σ.α.λ.
ΜEΓ. POΠH 50,9 χλγμ./4.500 σ.α.λ.
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
ΚINHΣH Πίσω
ΚIBΩTIO Χειροκίνητο 6 σχέσεων
ΑΝΑΡΤΗΣΗ
ΕMΠPOΣ Διπλά, ανισομεγέθη ψαλίδια, αντιστρεπτική ράβδος
ΠIΣΩ Διπλά, ανισομεγέθη ψαλίδια, αντιστρεπτική ράβδος
ΦΡΕΝΑ
ΕMΠPOΣ Διάτρητοι αεριζόμενοι δίσκοι AP Racing, 6έμβολες δαγκάνες
ΠIΣΩ Διάτρητοι αεριζόμενοι δίσκοι AP Racing, 4έμβολες δαγκάνες
ΤΡΟΧΟΙ
ΕΛAΣTIKA 235/35-19 Εμπρός
305/35-19 Πίσω
ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ
ΜΗΚΟΣxΠΛΑΤΟΣxΥΨΟΣ 4.300x1.852x1.138 χλστ.
ΜETAΞONIO 2.636 χλστ.
ΒAPOΣ 1.250 κιλά
ΚIΛA/IΠΠO 2,4
ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ*
ΤEΛIKH TAXYTHTA 320 χλμ./ώρα
0-100 XΛM./ΩPA 3,7 δλ.
* ΤIMEΣ KATAΣKEYAΣTH
ΒΟΧ ΤΑΥΡΟΜΑΧΙΑ
Πήγαμε σε ταυρομαχία!
Η αρένα της Ρόντα, κατασκευής 1780, είναι κατάμεστη από 4.000 θεατές, ντόπιους στην πλειονότητά τους. Η μπάντα παίζει και το πλήθος αλαλάζει. Οι ταυρομάχοι και οι ομάδες τους μπαίνουν στην αρένα με τα άλογα, παρελαύνουν γύρω γύρω και χαιρετούν τον πρόεδρο στην κερκίδα των επισήμων. Οι καβαλάρηδες (alguacillos) παίρνουν κάτι κλειδιά (των toriles - των κελιών όπου βρίσκονται οι ταύροι) και εξαφανίζονται. Ησυχία. Η ξύλινη πόρτα δεξιά μας ανοίγει και ο ταύρος μπουκάρει μέσα μαινόμενος. Βοηθοί ταυρομάχοι αρχίζουν να τον προκαλούν κυματίζοντας τα ροζ-κίτρινα πανιά τους (capote) για να τον κουράσουν. Όταν τα πράγματα αγριεύουν, κρύβονται πίσω από τις πόρτες στην άκρη της αρένας. Ο ταύρος δε «μασάει» και χτυπά με όλη τη φόρα τα κέρατά του στους ξύλινους φράχτες. Μετά από 5΄ μπαίνουν μέσα οι καβαλάρηδες με τις πανοπλίες τους. Τα άλογα είναι προστατευμένα από πανοπλίες και ευτυχώς, γιατί ο ταύρος ορμάει πάνω τους. Ο καβαλάρης (picador) απαντά, χτυπώντας τον στην πλάτη με το κοντάρι (pica). Ο ταύρος ματώνει, αλλά δεν πτοείται μέχρι που τα μέλη της quadrilla (οι βοηθοί που λέγαμε) του αποσπούν την προσοχή. Η μπάντα παίζει και τα άλογα αποσύρονται. Στην αρένα μπαίνουν άλλοι τρεις ταυρομάχοι, οι banderilleros. Banderillas είναι τα πολύχρωμα βέλη που κρατούν. Ο ταύρος έχει κουραστεί. Προσπαθεί να πάρει αναπνοή και σάλια τρέχουν από το στόμα του. Ο banderillero ορμά πάνω του και του καρφώνει τα βέλη στους ώμους. Όχι πάντα με επιτυχία... Ο ταύρος αιμορραγεί. Και τότε μπαίνει ο ταυρομάχος. Ρίχνει το καπελάκι του κάτω (ή το πετά στο πλήθος) και ξεκινά έναν απίστευτο χορό με τον ταύρο, κρατώντας κρυμμένο το ξίφος μέσα στο κόκκινο πανί, τη λεγόμενη muleta. Αυτή είναι η suerte suprema, η τρίτη και τελευταία φάση της ταυρομαχίας και η πιο συναρπαστική, αφού το καλά εκπαιδευμένο ζώο έχει μια τελευταία ευκαιρία για να αντιμετωπίσει τον άνθρωπο. «Musica maestro» φωνάζει κάποιος από το κοινό και η μπάντα αρχίζει να παίζει. Η «χορογραφία» θανάτου διαρκεί περίπου 5΄. Σε κάποια φάση, ο torero τολμά και γονατίζει μπροστά στον ταύρο που έχει κουραστεί. Απίστευτο θάρρος, αλήθεια! Αφού ξέρει ότι έχει επιβληθεί στο ζώο, περιφέρεται μια φορά στην αρένα και βγάζει το ξίφος του. Στέκεται απέναντι στον ταύρο, στοχεύει ανάμεσα στους ώμους του, εφορμά και μπήγει το ξίφος βαθιά μέσα, μέχρι το ύψος της καρδιάς. Εάν είναι πολύ καλός... Αλλιώς, ξαναπροσπαθεί. Ο ταύρος, αιμόφυρτος, παραπατάει. Η quadrilla καραδοκεί για κάθε ενδεχόμενο. Ο ταυρομάχος του μιλά με σεβασμό. «Έλα, πέσε». Το πλήθος αλαλάζει. Ο ταύρος πέφτει. Ένας βοηθός, με ένα ειδικό κοντό ξίφος, τον λυτρώνει από το μαρτύριο με καίριο χτύπημα στο νωτιαίο μυελό. Το κοινό παραληρεί, τα άλογα μπαίνουν στην αρένα, δένουν το πτώμα του ταύρου και τον τραβούν έξω. Η ταυρομαχία έχει τελειώσει μετά από 15΄-20΄. Η μία από τις συνολικά έξι (δύο για καθέναν από τους τρεις ταυρομάχους) της ημέρας, μέχρι να δύσει ο ήλιος. Πώς μας φάνηκε η όλη ιστορία; Βάρβαρο αρχικά, εκτός εποχής ίσως, αλλά τελικά μας συνεπήρε. Η ταυρομαχία, κακά τα ψέματα, είναι ένα αμφιλεγόμενο θέαμα. Οι μισοί Ισπανοί το μισούν, οι άλλοι μισοί το λατρεύουν. Είχε απαγορευτεί για καιρό το 19ο αιώνα, αλλά δοξάστηκε στον 20ό και σήμερα επιβιώνει ως πολιτιστική κληρονομιά, αλλά και ως κορυφαία τουριστική ατραξιόν, τόσο στην Ισπανία όσο και στις πρώην αμερικανικές αποικίες της. Θα ξαναπηγαίναμε; Ίσως όχι. Αξίζει να πάτε, πάντως, έστω για μία φορά, για να κρίνετε...
«... Πρέπει να πουλήσεις το σπίτι σου για να γίνεις μέλος στο Ascari. Η συνδρομή, βλέπετε, κοστίζει 150.000 ευρώ...»
«Οι πρώτοι γύροι είναι αναγνωριστικοί, σε ρυθμούς κότας. Πόσοι χρειάζονται, άραγε, για να απομνημονεύσεις αυτήν την ειδική διαδρομή των 5,5 χλμ.;»
«Το κίτρινο pace car μπροστά αρχίζει να ανεβάζει ρυθμό, αλλά από το δεύτερο, τρίτο γύρο θέλω κι άλλο, γιατί το Radical είναι αυτό που λέμε καρτ σε πραγματικές διαστάσεις.»